Ostatnie, niepublikowane wczesniej w ksiazkach utwory, ktore mialy znalezc sie w kolejnym zbiorze autora. Wiersze pisane z perspektywy konca, wiersze o sprawach ostatecznych, o tym, co wazne i najwazniejsze. Poeta przybiera w nich pasujacy do wieku, pelen wyrozumialej akceptacji ton kontemplacyjny, zegnajac sie ze swiatem w sposob stosowny dla starego mistrza.
