,,Wersja Ostateczna", to zbiór poetycki przedstawiający historie i przemyślenia poety, który stał się kryminalistą z przypadku. Jego nacechowane silnym ładunkiem emocjonalnym utwory ocierają się zarówno o romantyzm, jak i stoicki nurt filozoficzny, tworząc specyficzne połączenie, w którym autor wzywa do refleksji, jednocześnie samemu się jej poddając. Jak się przy tym poczujesz, ty, który moje myśli odczytujesz$847 Co poczuliście, czytając moje myśli, wy wszyscy, którzy poznać moją ideę przyszli$848 Bo pewnie kiedyś, ukażą się światu, a każdy jeden jest płatkiem większego kwiatu. Kiedyś mi na polskim belfer pytanie zadawał: Co też poeta, na myśli pisząc miał A ja pisząc szczerze, mam odwrotnie:
Co czytelnik poczuje, czytając to samotnie$849 To mnie intryguje, to moje pytanie: Jaka będzie reakcja na moje pisanie$850 Co poczujesz, powierniku mego żalu$851 Moją obecność, choć mieszkam na Podhalu. Moje emocje, możliwe, w końcu są tu wyryte. A może natchnienie$852 Tak! To byłoby znakomite! Tego bowiem pragnę, przekazać coś, powierniku. Przemyśleń, wniosków, natchnień, a mam ich bez liku, smutnych prawd i historii parę opowiedzieć.
A co o tym sądzisz, bardzo chciałbym wiedzieć$853 Więc zapraszam do mojej lektury - świat poezji choć czasem smutny, wcale nie jest ponury.
