Helikalne przypadki

Jak głęboko musi zanurzyć się Człowiek w siebie lub też w las i noc drzew ciemną, jak chciał Nitzsche, by swą pyszną ułomnością (czytaj: rozumem) znalazł odpowiedź na ostatnie pytanie, jakie będzie w stanie sobie zadać$88 Ale czy i tak nie okaże się ono pierwszym$89Sens - sens mógłby być spoiwem wszystkiego, tym, co nadaje znaczenie. Jednak sam jest znaczeniem, jakie mu nadano. Sytuacja wydaje się być ilustracją logicznej zagwozdki z ,,kwadraturą koła". Gdybyż jeszcze sam. . . Właśnie, kto$90 Wszak ten, spod czyjego pióra wyszły strofy Helikalnych przypadków nie znosi, by nazywać go poetą (znaczenie).

Zatem, gdybyż. . . On wyłożył jasno, czarno na białym, co i jak, ale nie - On pyta, On myśli, On prowokuje, a koniec końców bierze nogi za pas i wraca do gaju Widi, by milczeć, nas zostawiając z niewiadomą: co po nas zostanie, popiół, kamień czy. . . Użyłem wielokropka, nie chcąc zdradzić zakończenia, gdyż On, paradoksalnie, pytając - odpowiada. Zbigniew Zebar Sebastian Piórkowski - ur.

w 1986 r. w Zielonej Górze. Poeta, muzyk, performer. Założył Grupę Artystycznego Wyzwolenia (GAW), tworzącej performance i happeningi. Twórca muzycznego projektu Chaostium (muzyka eksperymentalna). Aktywny członek grupy poetyckiej Bez kontekstu.

Debiutował radiową książką poetycką na antenie Radia Zachód. Wydał tomiki poezji pt. Niemateria (2018) i XXXIII (2019). Wielokrotny uczestnik slamów poetyckich. Miłośnik fantastyki i gier fabularnych.