"Okruchy melancholii" powstawały wiele lat. Są poetycko-egzystencjalnym odzwierciedleniem wędrówki przez ciemne obszary wyobraźni i wrażliwości, które nie są obce nikomu. Melancholia stała się tutaj narzędziem przydatnym do tworzenia poezji i zdobywania wiedzy o sobie. Przejście przez to doświadczenie uczy dystansu do siebie i jest zachętą do widzenia rzeczy w sposób nieuwikłany w małostkowość (od Autora).
