Piesni o zmierzchu Oskara Milosza przypominaja nie tylko poezje, ale takze niezwykla postac tego poety, wizjonera i mistyka pochodzenia litewskiego, a tworzacego w jezyku francuskim. Wiersze w tlumaczeniach Czeslawa Milosza, Bronislawy Ostrowskiej i glownie Krzysztofa Jezewskiego poprzedzone sa takze obszerna przedmowa tego ostatniego. Krzysztof Jezewski zadal sobie trud skomponowania ksiazki z kilkunastu tomow Oskara Milosza. ,,Oskar Milosz jest poeta wyjatkowo trudnym do tlumaczenia ze wzgledu na muzycznosc swej poezji oraz na konwencje, ktora mozna by nazwac mlodopolska. [...] Mial on jednak szczescie w Polsce do swietnych tlumaczy: pierwsza z nich byla znakomita poetka, Bronislawa Ostrowska, ktora, zaprzyjazniwszy sie z poeta w Paryzu, juz w 1919 wydala w Poznaniu wybor jego poezji, w tym przeklad jego arcydziela teatralnego Miguel Manara. Potem tlumaczyli go Czeslaw Milosz, Maria Lesniewska, Artur Miedzyrzecki. Jerzy Zagorski, Jadwiga Dackiewicz." Tak pisze w przedmowie Krzysztof Jezewski, dolaczajac do grona wielkich tlumaczy i wielbicieli pisarstwa Oskara Milosza.
