Pierwsze wspomnienie wielkiego głodu - Południak Małgorzata

"Pierwsze wspomnienie wielkiego głodu" to poetycka opowieść o szaleństwie, które opanowało ziemską przystań i rozprzestrzenia się w zawrotnym tempie, niemal z prędkością światła, dotkliwie nieobecnego, będącego obiektem człowieczych tęsknot.

W tym kosmosie wrażeń nie pomagają codzienne rytuały, powtarzalne do znudzenia i smętnej monotonii czynności, nie ratuje terapia znanych powszednich ruchów, bo wszędzie króluje apatia i bezruch, lęk i bezradność, pustka i bezdroża okrutnej i beznadziejnej starości.

Fale przemijania zalewają wietrzne brzegi, biel znikania zagarnia wszystko, bez wyjątku; nie ma portów, nie ma ratunkowych łodzi, jest wiatr i skurcze tonącego ciała. W tej poezji, mimo prób pokonania codziennego oporu nieustępliwej materii, zwycięża znużenie ,,udręką / obserwowania zwykłych spraw", wygrywa niknienie i zniszczenie, nieustannie ,,tłoczy się ból", ,,wzbiera strach", puchnie ,,każdy z krańców nieszczęść".

Tom wierszy Małgorzaty Południak to metafizyka samotności i głodu, ,,opowieść o strachu", o ,,dniach bez smaku", w których jakoś się trwa, szuka wewnętrznego spokoju i cierpliwie ,,brnie się przez wiersze".
Paweł Tański

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.