Rynek 14/1

Dwadzieścia dwa nowe wiersze Janusza Szubera. Tłem tej opowieści poetyckiej, zawikłanej, niejednoznacznej, subtelnie kodowanej - są traumy rodzinne i osobiste - swoista przypowieść o dzisiejszym Hiobie, bez szczęśliwego zakończenia. Ale na tym wszystkim poeta buduje dzielnie to, co jest. Mocne realia, jak sugeruje tytuł, zogniskowane wokół centrum, miejsca zamieszkania przy sanockim Rynku, skąd widok na przeszłość, kościoły, San, zamek, nieco dalej - na szpital.

Podmiot liryczny przeżywając emocje, obserwuje je jednocześnie z zewnątrz. Jednak ani samoświadomość nie sprawia, że emocje bledną, ani też ich jaskrawość nie zakłóca obserwacji. Precyzja, wielopiętrowe sensy i subtelna autoironia - wszystko, czym sanocki poeta zachwycił niegdyś Herberta, Miłosza czy Barańczaka, powraca i w tym tomie.