Utwory przesycone różnymi uczuciami.
Każdy z nich jest inny i dotyka wielu emocji: radości, szczęścia, miłości, smutku rozczarowania, złości.
Autorka zaprasza do swojego świata, otwiera serce, ukazując cząstkę siebie.
Widać jej przywiązanie do świata flory i fauny, bo to właśnie przyroda daje jej ukojenie w chwilach zwątpienia i smutku. W takim miejscu zawsze czuje się bezpiecznie i akceptowana od początku do końca.
Pojawiają się też trudne miłości, zdrady, odejścia, rozstania i powroty. Każdy dzień przynosi coś nowego. Sztuką jest nauczyć się wyciągać z tego wnioski, by lepiej odnajdywać się w otaczającym świecie.
Poezja Barbary Wrzesińskiej uczy, przynosi ukojenie, ale też nie szczędzi nam bodźców do rozważań nad własnym życiem.
