Finis, to trzeci zbiór wierszy autora, po Ziarnie piasku (Poligraf 2014) i Fosforyzmach wieków (Sowello 2016). Pod pewnymi względami jest to tomik inny od poprzednich. Przede wszystkim za sprawą dominującej refleksji, nie tylko w odniesieniu do dzieciństwa czy młodości. To równocześnie nieustający dialog z samym sobą i wyznawanymi wartościami, ocalanie sensu i godności życia. Niech nas nie myli ten mroczny i melancholijny ton wielu utworów, to tylko kontekst, taki swoisty tunel, na końcu którego widać światełko nadziei.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
