Tomik wierszy Radosława Wiśniewskiego ,,Abdykacja. Wiersze zaangażowane i nie" utrzymany jest w tonach katastroficznych - w jednym z wierszy przywołana zostaje jedna ze sztandarowych postaci polskiego katastrofizmu - Józef Czechowicz i kryptocytaty z jego poezji.
Wiersze mimo tradycyjnej budowy wersyfikacyjnej przypominają mini opowieści, historyjki, epickie migawki, ale spisane są bardzo skondensowanym, nasączonym zwielokrotnionymi znaczeniami, kontekstami i odwołaniami językiem, czyli tym, co solą poezji. W przypadku poezji Wiśniewskiego solą sypaną na rany.
Jak rozumieć wpisane w podtytuł "zaangażowanie"$67 Czy to według powszechnie przyjętego i upraszczającego podziału cecha poezji traktującej o wojnach czy niesprawiedliwości społecznej i stawiającej sobie za cel próbę naprawy świata, czy też tchnięcie w wersy (między wersy$68) bardzo osobistego, emocjonalnego stosunku do materii tematycznej poezji$69 Wiśniewski to z jednej strony poeta doctus, bardzo sprawny językowo, odwołujący się do wielu dziedzin nauki (imponująca jest zwłaszcza znajomość historii), z drugiej umiejący zagęścić i naładować emocjonalnie znaczenia zawarte w tekście.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
