Ta poezja to powrót do starej szkoły poezji metafizycznej, melanżowanej współczesną perwersją liryczną. Tematyka nie dotyka smętnego wąchania kwiatków lub wyschniętego kieliszka na brudnym dworcu tylko archetypowej pozycji rozdarcia ciała i ducha człowieka w całej sprzeczności jego niskich i wysokich pragnień, namiętności i uczuć (Rafał Trzcionka, Polyester Cage).
