Dlaczego bez szczegółu nie ma ogółu$451 Czym różni się fakt od faktu podanego czytelnikom$452 Czy na pewno Z zimną krwią Trumana Capote'a jest pierwszą powieścią non-fiction$453 Do czego może służyć reporterowi bardzo długi szalik$454 Dlaczego Hanna Krall jest Mondrianem reportażu, a nie Chagallem$455 Czego uczyła reporterki i reporterów ,,Gazety Wyborczej" Małgorzata Szejnert$456 Jak Ryszard Kapuściński używał pisarskiej wolności$457 Czy reportaż gonzo to tylko Ameryka po narkotykach$458 Czy reporter może używać fantazji$459 A może reportaż to jedynie ,,wiara, że coś się zdarzyło"$460,,Słowo w reportażu ma rolę świadka. Niestety, świadek czasem mija się z prawdą, chociaż przysięgał, że nie skłamie - pisze Szczygieł.
- My, reporterzy i reporterki, jesteśmy w potrójnym klinczu (taki raczej w sporcie nie istnieje, ale chcę podkreślić złożoność sytuacji).
Z jednej strony jest świat, którego kołem zamachowym bywa kłamstwo, i są rozmówcy o niestabilnej pamięci. Z drugiej - mamy tylko siebie: nasze oczy, nasze uszy i nasze mózgi, a więc bardzo ograniczony aparat postrzegania.
Z trzeciej - nieobiektywny, uznaniowy język, który nie umie być wiarygodnym świadkiem". Nowa książka Mariusza Szczygła jest esejem napisanym z miłości do reportażu. To lektura dla wszystkich, którzy kochają ten gatunek oraz dla tych, którzy mają wątpliwości, czy jest wiarygodny, a także poradnik dla tych, którzy sami chcą pisać.
