Monografia omawia jedno z centralnych zagadnień późnej filozofii Ludwiga Wittgensteina nazywane problemem kierowania się regułą lub też sceptycyzmem znaczeniowym. Stanowi ona jedną z nielicznych w literaturze przedmiotu prób połączenia rozważań tego problemu z kwestią obiektywności prawa, uzupełniając tym samym niezapełnioną przestrzeń intelektualną w myśli teoretycznoprawnej. Istotnym elementem publikacji jest zarysowanie tytułowego zagadnienia na tle historyczno-przyczynowej teorii odniesienia przedmiotowego określanej również mianem semantyki Kripkego Putnama.
W książce poddano analizie trzy kluczowe kwestie istotne dla zrozumienia fenomenu obiektywności prawa:
problem kierowania się regułą,
historyczno-przyczynową teorię odniesienia przedmiotowego,
doktrynę realizmu wewnętrznego.
Publikacja zainteresuje teoretyków prawa oraz filozofów zajmujących się pograniczem prawa i filozofii. Będzie pomocna również przedstawicielom praktyki prawniczej chcącym bliżej poznać teorie znaczenia i oznaczania dające się zastosować podczas dokonywania wykładni prawa w profesjonalnej działalności przed sądami i organami administracji publicznej. Przeznaczona jest także dla studentów prawa i filozofii szczególnie zainteresowanych kwestiami języka prawnego i prawniczego oraz koncepcjami filozoficznymi Ludwiga Wittgensteina, Saula Kripkego oraz Hilarego Putnama. Język i tok wywodu autora, mimo swoistej hermetyczności tytułowej problematyki, są klarowne i przystępne dla każdego zainteresowanego czytelnika.
