Książka przekrojowo prezentuje całokształt zagadnień związanych z obyczajnością publiczną. Autor skupia się na trzech dużych kręgach problemowych: definicji obyczajności publicznej jako dobra prawnego; rozpoznaniu kształtu ochrony obyczajności publicznej na gruncie polskiego prawa wykroczeń; odpowiedzi na pytanie, czy obyczajność publiczna zasługuje na ochronę karnoprawną i czy aktualny stan prawny jest w tym zakresie odpowiedni. Monografia uwzględnia: empiryczną i teoretyczną analizę aktualnego polskiego rozwiązania prawnego w zakresie ochrony społeczeństwa przed nieobyczajnymi wybrykami, analizę wykroczenia z art.
141 i 142 Kodeksu wykroczeń, historyczne ujęcie ochrony obyczajności publicznej, komparatystyczne przedstawienie ochrony obyczajności publicznej na gruncie rozwiązań przyjętych w obcych systemach prawnych (zarówno w europejskim systemie kontynentalnym, jak i w systemie common law). Adresaci: Publikacja zainteresuje przede wszystkim adwokatów, radców prawnych, sędziów i prokuratorów. Skierowana jest także do pracowników naukowych oraz pracowników Policji i Straży Miejskiej.
