Ogólnie w tajemnicy ludzkiego cierpienia, ponieważ jak nauczał Jan Paweł II w Liście apostolskim Novo Millennio ineunte nierzadko święci doznawali czegoś podobnego do doświadczenia Jezusa na krzyżu, które polega na paradoksalnym połączeniu szczęścia i cierpienia. Wśród nich znajduje się sługa Boża siostra Maria Konsolata Betrone, urodzona w Saluzzo (Cuneo), klaryska kapucynka żyjąca najpierw w klasztorze w Borgo Po, dzielnicy Turynu, a następnie w klasztorze Najświętszego Serca Jezusa w Moncalieri. Zapiski te umożliwiają nam poznanie najbardziej charakterystycznego rysu siostry Marii Konsolaty, którym jest niemal integralnie ukazany w niej sekret naśladowania Chrystusa, Człowieka cierpiącego, będącego Bogiem miłości, Bogiem Miłosiernym i Dobrym, który stał się takim dla nas ludzi i dla naszego zbawienia. Te strony zapisane przez siostrę Marię Konsolatę Betrone uczą każdego mężczyznę i każdą kobietę, jak otwierać serce na Tego, który stoi u drzwi i kołacze, i jak w ufności i w zawierzeniu przeżywać zażyłość z Bogiem.
Ze Wstępu kard.
