Podróż do źródeł czasu to powieść kubańskiego pisarza Alejo Carpentiera. Dzięki niej zyskał on światową sławę. Stanowi on początek tzw. realizmu magicznego. Powieść powstała dzięki pobytowi autora w Wenezueli.
Jak sam twierdził opisy miejsc i przyrody są zainspirowane właśnie tym krajem. To druga część wielkiego tryptyku powieściowego. Dosłowne tłumaczenie tytułu można rozumieć jako Zagubione kroki . Autor wykorzystuje mit o poszukiwaniu zaginionego Eldorado. Miejsca uznawanego za najcudowniejsze, odległe od zła całego świata.
Świat na tyle tylko istnieje pisał Rajmund Kalicki na ile odciska się w naszej duszy Powieść można rozumieć nie tylko jako wędrówkę po świecie, ale także jako metaforyczną podróż od kultury ku naturze, od miasta ku przyrodzie , ale jako wędrówkę w głąb siebie, w głąb duszy .
