Na swojej pierwszej płycie, "Hard Twelve" (2005) Beat Assailant intrygująco połączył style i rytmy z południa USA z stylami i beatami Paryża, które poznał podczas dłuższego pobytu w stolicy Francji na początku dekady. Nawiązując raczej do tradycji spod znaku Afriki Bambaaty i DJ Kool Herca niż do powielanych bez końca hiphopowych wzorców z list przebojów, artysta na swych dwóch następnych płytach, "Imperial Pressure" (2008) i wydanej właśnie "Rhyme Space Continuum" znacznie poszerzył granice swych muzycznych eksploracji, w oryginalny sposób wprowadzając do tradycji miejskiej muzyki (tak rodem z Atlanty, jak i Paryża) elementy jazzu, funku, soulu, rocka, elektro i muzyki świata. Zdaniem krytyków, twórczość Beat Assailanta jest rzadkim na współczesnej hiphopowej scenie oryginalnym głosem i -być może - nadzieją na przyszłość dla gatunku, który w zatrważającym tempie uległ komercjalizacji oraz stylistycznej standaryzacji i uniformizacji.
