Śpiewak: Odgłosy Wiosny

Najpiękniejszym nagraniem jest uchwycony głos Śpiewaka (drozda) stąd tytuł CD. W krótkiej wersji jest na początku CD (1), W długiej wersji (utwór 12) jest wyłącznie dostępny w wersji cyfrowej. Śpiewak (Turdus philomelos) Rozpoznawanie: Nieco większy od szpaka, mniejszy od kosa. Sylwetka krępa ze średniej długości ogonem.

Dziób silny, u nasady żółty. Dorosły ma wierzch ciała oliwkowobrązowy, bez wzorów. Spód biały z licznymi, czarnymi, „trójkątnymi” plamkami, tło piersi z żółtym odcieniem; spód skrzydeł płowy. Młody (do września) – pióra na wierzchu ciała mają na środku jasną plamkę; na skrzydłach jasny poprzeczny pasek i jasne podłużne kreski; spód brudno jasnopłowy z rozmytymi, brunatnymi plamkami. Samiec i samica nie różnią się wyglądem.

Zachowanie: Ostrożny i skryty, nie wychodzi na otwartą przestrzeń i rzadko siada na dobrze widocznym miejscu. Trudno go wypatrzyć, gdy śpiewa wysoko w koronach drzew i gdy żeruje pod osłoną roślin na ziemi. Wędruje w stadach złożonych z kilkudziesięciu osobników. Rozmieszczenie i siedlisko:

Jeden z najpowszechniej występujących leśnych ptaków Europy. Występuje w całej Polsce, także w niższych partiach gór. Zamieszkuje lasy wszelkiego typu i wieku, nawet niewielkie zadrzewienia śródpolne, ale rzadko parki miejskie. Lęgi: Tworzy pary monogamiczne. Gniazdo buduje na drzewie, ma ono postać głębokiego koszyczka z traw, liści, mchu i porostów, jego wnętrze wylepione jest spojoną śliną masą z próchna drzewnego, przypomina ona wyglądem grubą tekturę.

Jaja wysiaduje samica, rzadko przy nieznacznym udziale samca. Pisklęta karmione są przez parę rodziców. Pokarm i sposób żerowania: Wiosną i latem pokarmem śpiewaka są wszelkie owady i inne bezkręgowce różnych rozmiarów, a jesienią i zimą przeważnie owoce i nasiona różnych roślin. Ptak żeruje przede wszystkim na ziemi, w miejscach zasłoniętych, zacienionych, często wilgotnych.

W poszukiwaniu zdobyczy energicznie rozgarnia leśną ściółkę dziobem. Zimowanie: Gatunek wędrowny, zimuje w Europie. Ciekawostki: Śpiewak chętnie łowi ślimaki, których muszle rozbija, uderzając nimi o kamień. Inne nasze ptaki ani ssaki nie używają tej metody.

Jeśli znajdziemy w lesie kamień, wokół którego leży dużo odłamków ślimaczych skorup, to jest na pewno „kuźnia” wielokrotnie odwiedzana przez tego samego śpiewaka, który tam przynosi schwytane ślimaki, by je wydobyć i zjeść. Obserwowano śpiewaki korzystające z efektów żerowania kreta – owady i inne bezkręgowce wypłaszane przez ryjącego w glebie kreta, były prędko wyłapywane przez ptaka. Tracklista: 1. Wyjątkowo ładny i oryginalny śpiewak – drozd oraz rudzik 2. Śpiewak, kos oraz rudzik 3.

Pleszka i kos 4. Śpiewak wraz z rudzikiem, kosem, bogatką i modraszką 5. Alarm bogatki, mewa srebrzysta, czapla siwa, sierpówka, dzięcioł duży, kapturka, rudzik, wrona i mazurek 6. Kos, rudzik, modraszka oraz łozówka 7. Kos i pleszka 8.

Kapturka, raniuszek i sierpówka 9. Bogatka, kapturka, kos, modraszka, wrona oraz piegża 10. Modraszka, bogatka, wrona, rudzik o. . .