Piąta płyta w karierze dwudziestoczteroletniej Shakiry Isabel Mebarak Ripoll. Pierwsza jednak nagrana w większości po angielsku i skierowana do publiczności spoza Ameryki Łacińskiej. Shakira - pół Kolumbijka, pół Libanka - wychowała się na rocku (wśród ulubionych zespołów wymienia The Cure, The Police, The Beatles, Led Zeppelin i Nirvanę), muzyce arabskiej i latynoskiej. Nic więc dziwnego, że grany przez nią pop jest bardzo synkretyczny - przyprawiony szczyptą folku - rodem z Ameryki Południowej ("Objection, "Whenever, Wherever") i Bliskiego Wschodu ("Eyes Like Yours") oraz rasowym rockiem. Shakira ma ciekawy głos - brzmi jak Alanis Morissette, która nauczyła się charakterystycznego zaśpiewu Dolores O'Riordan z The Cranberries.
Promujący płytę na singlu "Whenever, Wherever" już jest dużym przebojem (na płycie znajdziemy także hiszpańską wersję utworu zatytułowaną "Suerte"), od swego występu na rozdaniu Grammy 2000, Shakira sukcesywnie podbija Amerykę Północną i Europę. Wygląda na to, że jesteśmy świadkami narodzin nowej gwiazdy popu.
