Surowcem leczniczym perzu są kłącza. Jako roślina lecznicza perz znany jest od średniowiecza. Kłącza perzu zawierają olejek eteryczny, związki alkaloidowe, kwasy organiczne i krzemionkę.
Wg literatury zielarskiej perz ma działanie
- moczopędne,
- pobudzające przemianę materii,
- napotne,
- przeciwdziałające zaparciom.
- poprzez zwiększenie wydzielania moczu zwiększa usuwanie z organizmu niekorzystnych substancji.
Jeden z nestorów polskiego ziołolecznictwa i jego popularyzator doc. dr. hab. n. farm. Aleksander Ożarowski włączał perz, obok liści orzecha włoskiego, liści borówki czernicy, korzenia łopianu, liści szałwii, owocni fasoli i liści pokrzywy do mieszanki przeciwcukrzycowej. Perzu nie należy stosować w przypadku niedrożności dróg moczowych.