Jemioła pospolita jest rośliną występującą na obszarze całego kraju, choć nie wszędzie w dużej ilości. Jest pasożytem, który rośnie na gałęziach drzew, najczęściej liściastych. Surowcem z jemioły są ziele i listki, najlepiej pochodzące z jemioły rosnącej na jabłoni, głogu, brzozie, jodle lub świerku. Surowiec ten może być pozyskiwany przez cały rok, jednak najkorzystniejsze jest zbieranie go w marcu.
Jemioła pospolita wykazuje różnorodne działanie zdrowotne. Jest znana z właściwości
- obniżających ciśnienie krwi,
- wpływających na pracę serca,
- przeciwmiażdżycowych,
- przeciwkrwotocznych,
- moczopędnych,
- uspokajających,
- cytostatycznych i rozkurczowych.
Surowcem z jemioły pospolitej jest ziele, które zawiera główne związki takie jak flawonoidy (np. kwercetyna), aminy (np. cholina, acetylocholina, histamina), trójterpeny (np. kwas oleanolowy), kwasy organiczne (np. kwas kawowy), glikoproteiny oraz wiskotoksyny.
Zastosowanie jemioły pospolitej obejmuje przewlekłe i nieznaczne wzrosty ciśnienia krwi, zmiany ciśnienia krwi pod wpływem stresu psychicznego, przyspieszenie rytmu serca, a także pomocnicze działanie w okresie przekwitania i w przypadku postępującej miażdżycy. Jemioła może być również stosowana jako dodatkowy środek w przypadku zbyt obfitych krwawień miesiączkowych oraz krwawień nosowych.
Przed zastosowaniem jemioły pospolitej w celach leczniczych zaleca się skonsultowanie się z lekarzem, zwłaszcza jeśli ma się istniejące problemy zdrowotne lub przyjmuje inne leki.
