Ziele serdecznika (Leonurus cardiaca) to roślina, która znajduje zastosowanie jako środek uspokajający w łagodnych dolegliwościach sercowych o podłożu nerwowym, takich jak uczucie kołatania serca. Surowcem leczniczym jest ziele serdecznika, czyli Herba Leonuri.
Ziele serdecznika zawiera różne związki chemiczne, w tym glikozydy bufanolidowe, alkaloidy (takie jak stachydryna i leonuryna), garbniki pirokatechinowe, flawonoidy, antocyjany, saponinę trójterpenową, śladowe ilości olejku eterycznego, kwasy trójterpenowe (w tym kwas ursolowy), żywice, sytosterol, cholinę, witaminę C oraz sole mineralne.
Ziele serdecznika stosuje się w stanach nadmiernej pobudliwości nerwowej, także związanej z okresem przekwitania (menopauzą), w dystonii nerwowo-krążeniowej oraz we wczesnym stadium choroby nadciśnieniowej. Dodatkowo, może być użyte w przypadku osłabienia motoryki jelit spowodowanego skurczem mięśni gładkich, objawiającego się bólami brzucha, uczuciem pełności, utratą łaknienia i zaparciami.
W medycynie ludowej ziele serdecznika jest zalecane również w łagodnym przypadku cukrzycy, w połączeniu z innymi ziołami o podobnym działaniu. Zazwyczaj ziele serdecznika jest stosowane doustnie w postaci odwaru z ziela.
Ważne jest, aby przed rozpoczęciem stosowania ziołowego preparatu, zwłaszcza w przypadku poważniejszych dolegliwości, skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, aby uzyskać odpowiednie wskazówki dotyczące dawkowania i ewentualnych przeciwwskazań.
