Pani Grażyna stworzyła historię, którą czyta się z ogromnym zaciekawieniem już od pierwszych stron. Udowodniła nam, że nawet kiedy bohaterami książki są osoby 70-letnie, wcale nie musi to być nudna historia, bowiem życiem należy cieszyć się w każdym wieku. A w życiu nigdy nie jest za późno na jakiekolwiek zmiany. Ta książka, to powieść, która momentami rozbawi nas do łez, a momentami zasmuci do refleksji.
Gorąco zachęcam do przeczytania.
Grażyna Wróbel
czytaninka.blogspot.com
Bohaterami opowieści autorki jest paczka starych przyjaciół. Wszyscy mają ponad siedemdziesiąt lat, a w sercu czują się niczym nastolatkowie. Jednak starość w ich przypadku wcale nie oznacza samych tylko radosnych chwil. Petra dopiero co wyszła za mąż, choruje na glejaka, staje się uciążliwa nie tylko dla bliskich. Eliza całe życie pragnęła mieć u swego boku kogoś, kto by się pokochał. Na starość popadła w depresję. Anna to ekscentryczna i nietuzinkowa postać, wie czego i nie da sobie w kaszę dmuchać. Olek od zawsze skrywał w sercu tajemnicę.
Ci i kilku innych bohaterów opowieści, którym autorka dała wyjątkowo ciężkie role. To bohaterowie z krwi i kości, których spotykają same przypadłości wieku starczego. Depresja, brak zrozumienia, apatia, zachwiania nastrojów, demencja, zaniki pamięci.
To prawdziwa do bólu opowieść o starości, której na pewno nie chcielibyśmy przejść.
Polecam!
Agnieszka Krizel
nietypowerecenzje.blox.pl
